Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Pieśń o Narodzeniu Pańskim należy do najbardziej znanych i najpiękniejszych kolęd polskich.
Zapamiętaj!
Kolęda - pieśń religijna związana z obrzędami świąt Bożego Narodzenia.
Utwór rozpoczyna obraz narodzin Chrystusa. W kilku zaskakujących antytezach poeta wskazuje na wielkość i ważność zaistniałego zdarzenia, podkreśla jednocześnie jego niepojęty i niezgłębiony sens.
„Ogień krzepnie, blask ciemnieje;
Ma granice Nieskończony.
Wzgardzony - okryty chwałą,
Śmiertelny - Król nad wiekami!”
Właśnie narodzony Syn Boży - „wzgardzony”, bo przychodzi na świat w zwykłej stajni, „śmiertelny” jako człowiek, pozostanie przecież „Królem nad wiekami”. W ten sposób „Słowo”, czyli zapowiedź nadejścia Boga, stało się „Ciałem” - i Bóg pojawił się wśród ludzi pod postacią niemowlęcia.
Karpiński zastosował w pierwszej części utworu środek poetycki zwany oksymoronem.
Zapamiętaj!
Oksymoron - wyrażenie łączące dwa sprzeczne znaczeniowo wyrazy, dzięki czemu dochodzi do przenośnego odczytania ich sensu, np. gorzki miód.
Zaskakujące zestawienie wyrazów, np.: „moc truchleje”, „Ogień krzepnie”, „blask ciemnieje”, pozwala na zaakcentowanie cudowności narodzin Syna Bożego, podkreśla niezwykłość tajemnicy, jakiej świadkami stają się ludzie zebrani w „nędznej szopie”.
Poeta odwołuje się do wielu powszechnych skojarzeń związanych z narodzinami Chrystusa. Kreśli więc obraz ubogiej stajenki, gdzie przy kolebce spotykają się i najubożsi pasterze, i królowie niosący Panu najbogatsze dary.
Ostatnia strofa kolędy ma charakter modlitwy. Rozpoczęta apostrofą do „Bożego Dziecięcia” wyraża zbiorową prośbę o błogosławieństwo dla ojczyzny i stałe wspieranie jej siłą boską. Nie przypadkiem właśnie ojczyzna zostaje wymieniona na pierwszym miejscu, a błaganie o „dobrą radę” dla niej towarzyszy prośbom o obdarzenie kraju „dobrym bytem” i siłą. Pieśń powstała w 1792 roku - kiedy utrata niepodległości była wciąż wielkim i świeżym nieszczęściem narodowym.
Franciszek Karpiński - wielki patriota - niejednokrotnie ubolewał w swojej twórczości nad losem kraju, nie mogąc pogodzić się z tragedią zaborów.
Utwór napisany został regularnym wierszem sylabicznym, ma budowę stroficzną, każda strofa kończy się refrenem. Wymienione cechy sprawiają, że pieśń jest bardzo rytmiczna i nadaje się do śpiewania.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.