Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzW tym wierszu najważniejszy jest jego bohater, aktor. Poeta oddaje hołd sztuce aktorskiej, która sprawia, że świat staje się piękniejszy, mądrzejszy i lepszy, przynajmniej w chwili, kiedy trwa przedstawienie teatralne.
Tytuł Rozmowa z aktorem można uzasadnić krótkim dialogiem w przedostatniej zwrotce wiersza. Możemy się domyślać, że jest to dialog, pomiędzy bohaterem-aktorem, który pyta: „Czy napiszesz mi taką rolę?”, a podmiotem lirycznym, który mu odpowiada: „Odejdź z nadzieją”. Nietrudno się domyślić, że podmiot liryczny to pisarz, twórca dramatów, które potem gra na scenie artysta.
Tematem wiersza jest magia sztuki aktorskiej, która sprawia, że widzowie jak zaczarowani przenoszą się do świata dramatu, w który wprowadza ich aktor swoją grą: „Na scenie jest parę świec / i więcej nic - / lecz w blasku tych małych świec / jakaś serdeczna sprawa, / jakaś sztuka...” Podmiot liryczny mówi, jak artysta potrafił panować nad widownią: „... aż zachwycona widownia wstaje z miejsc, / aż pochodniami są płomyczki świec / I JEDNO JEST; AKTOR I ONI”. Ten najważniejszy wers, wyróżniony zapisem wielkimi literami oddaje porozumienie, jakie nawiązuje się pomiędzy widzami i aktorem w czasie spektaklu. Można je nazwać poczuciem wspólnoty. Kunszt odtwórcy roli teatralnej powoduje wśród widzów złudzenie; płomyczki zamieniają się w pochodnie (przenośnia), ale tylko w wyobraźni widzów. Stworzenie takiej sytuacji jest największym marzeniem bohatera: „... chciałby (...) widownię stroić, jak skrzypce się stroi”. To porównanie - przenośnia widzów do skrzypiec jest bardzo obrazowe. Ze skrzypiec można wydobyć piękny dźwięk - tak samo oglądający spektakl mogą doświadczyć pięknych wzruszeń. Ale jest to możliwe tylko w kontakcie z prawdziwym mistrzem - wirtuozem. Tak jak gra na skrzypcach jest bardzo trudna, tak wzbudzanie emocji odbiorców przedstawienia wymaga wielkiej umiejętności.
W ostatniej zwrotce poeta wypowiada swoje zdanie na temat sztuki i jej roli w świecie: „Sztuka jest wieczną wiosną / Sztuka jest ciepłym wiatrem / od którego śniegi topnieją”. Ta metafora, czyli przenośnia, wyraża wielki szacunek i miłość do sztuki. Nazywając ją wiosną, poeta daje do zrozumienia, że kontakt z literaturą teatralną przynosi nowe życie duchowe. Obraz ciepłego powiewu wiatru i topniejących śniegów odnosi się do ciepłych uczuć, jakie rodzą się w sercach widzów uczestniczących w spektaklu. Wiosna i ciepły wiatr rozpuszczający śniegi, kojarzą się bardzo pozytywnie, więc sztuka jest dobrem, radością, odrodzeniem sił duchowych, i ciepłych, ludzkich uczuć.
Wiersz jest podzielony na 8 nierównej długości zwrotek. Wersy nie mają jednakowej długości: od 5 do 19 sylab, rymy rozmieszczone są nieregularnie: co 3-4 linijki. Wiersz nie jest regularny, posiada jednak wewnętrzny rytm, który zmienia się w poszczególnych zwrotkach. Wyróżnia się ostatnia zwrotka, która ma w odróżnieniu od pozostałych równą ilość sylab w dwóch kolejnych linijkach, dzięki czemu brzmi bardziej regularnie.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.