Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
V w. p.n.e. - czas politycznego i kulturalnego rozkwitu starożytnej Grecji - określa się mianem kultury klasycznej. Terminów klasyczny (łac. classicus - wzorowy) i klasycyzm używa się w różnych znaczeniach. Klasyczny oznacza najdoskonalszy etap rozwoju danej kultury i sztuki. W tym znaczeniu pojęcie to ma więc charakter wartościujący. Wyraz klasyczny posiada także charakter opisowy, oznacza taki prąd w sztuce i literaturze, który cechuje się umiarem, harmonią, utrzymaniem właściwych proporcji poszczególnych elementów. Tak rozumiane pojęcie odnosi się nie tylko do sztuki greckiej czasów Peryklesa, ale także do wszystkich nurtów, odznaczających się umiarem. Terminem klasyczny określa się także całą kulturę starożytną, nie tylko okres V w. p.n.e. w Grecji. Twórcy z epok następujących po antyku niejednokrotnie odwoływali się do starożytnych kanonów piękna i stworzonych wtedy reguł poetyckich. Tego rodzaju naśladowczą literaturę i sztukę określono w wieku XIX mianem „pseudoklasycznej”, pojęcie to w czasach współczesnych zastąpiono terminem klasycystyczny. W tym znaczeniu klasycystyczną można nazwać literaturę epoki oświecenia czy twórczość francuskiego poety Racine’a.
Najistotniejsze założenia estetyki klasycznej zostały stworzone przez dwóch wybitnych filozofów greckich - Platona i Arystotelesa. Platon po raz pierwszy utożsamił piękno z dobrem i prawdą, czyniąc je najwyższymi wartościami. Arystoteles w swojej Poetyce wyłożył zasady i reguły tworzenia poezji (dlatego mówimy, że jego poetyka ma charakter normatywny). Filozof ten upowszechnił pojęcie mimesis, wskazujące na naśladowczy charakter sztuki wobec natury. Naśladowanie rozumiał przy tym nie jako ślepe kopiowanie, artysta może ukazywać rzeczywistość, jaką ona jest, ale również, jaką może być lub jaką być powinna.
Arystoteles stworzył także teorię tragedii i prawdopodobnie komedii (ta część Poetyki nie zachowała się do naszych czasów). Piękno dzieła sztuki wyznaczył w kategoriach ładu, proporcji, umiaru oraz harmonii. Poetyka Arystotelesa miała ogromny wpływ na rozwój rozumienia sztuki, nie tylko w starożytności, ale i w czasach nowożytnych.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.