Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
W tym wierszu mowa jest o dwóch antagonistycznych postaciach lub grupach postaci: niesprawiedliwych władcach (władcy) i ludziach wrażliwych, sprawiedliwych (poeta, poeci). Najpełniej można scharakteryzować „krzywdziciela”, czyli niesprawiedliwego władcę, tyrana, sprawcę krzywdy prostych ludzi. To człowiek bezwzględny, okrutny, obojętny, dumny, żądny zaszczytów i sławy, despota, terroryzuje poddanych, jego rządy to rządy strachu, władza oparta jest na przemocy, taki władca czuje się bezkarny, otaczają go służalcy i pochlebcy, gotowi przytaknąć nawet najbardziej okrutnym pomysłom tyrana.
W opozycji do tyrana i całego aparatu władzy, po stronie ludzi „prostych”, zwykłych obywateli państwa stoi poeta (poeci). To on mówi w wierszu. Nie należy go utożsamiać z Czesławem Miłoszem, choć i on mógłby takie słowa wygłosić. Poeta z wiersza to człowiek wrażliwy, obrońca, stojący po stronie słabych i bezbronnych. To człowiek odważny, bezkompromisowy. Występuje w roli kronikarza spisującego każdy czyn tyrana. W każdym narodzie rodzą się takie jednostki - dzięki nim czasem po latach można poznać prawdziwe oblicze historii.
W wierszu poeta ma przewagę nad tyranem, jego grupa w końcu kiedyś osiągnie zwycięstwo - czyny tyrana wyjdą na jaw. Podmiot liryczny w swym monologu niczym biblijny prorok przestrzega, że upadek takiej władzy musi nadejść bez względu na to, ile trzeba będzie ponieść ofiar. Niezwykle ważną rolę przypisuje poecie i poezji - są sumieniem, które zachowa pamięć zbrodni, rozbudzi bunt i pragnienie wyzwolenia. Wymowę tekstu wzmacnia zastosowana w nim stylizacja biblijna.
Czesław Miłosz napisał ten wiersz w 1950 r., dlatego przede wszystkim widziano w nim nawiązanie do systemu komunistycznego - stalinizmu. Ze względu jednak na uniwersalizm przekazywanych treści, odnosi się on do każdego systemu totalitarnego. Z kontekstu wynika, że władza, która opiera się na przemocy, zawsze wyrządza krzywdę zwykłym ludziom - ogranicza ich wolność, bezprawnie wymierza kary, pozbawia możliwości bronienia swych racji, że żyje w strachu, nędzy i upodleniu.
To utwór liryczny: ma określoną formę i kompozycję (podział na wersy, strofy), zawiera refleksję o charakterze moralnym (liryka refleksyjno-filozoficzna).
Zapamiętaj!
Liryka zwrotu do adresata - inaczej liryka inwokacyjna, obejmuje utwory, w których podmiot liryczny wyraźnie kieruje swą wypowiedź do „ty” - może nim być konkretna osoba, jakieś audytorium, uosobione zjawisko lub pojęcie.
Paralelizm - jest to rodzaj powtórzenia, wprowadzenia do wypowiedzi elementów podobnie zbudowanych, stworzonych wg wspólnego schematu, np. podobieństwo w budowie zdań.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.