Karol Lew, czyli Karol Lwie Serce (Jonatan nazywa go Sucharkiem): to on opowiada tę historię - jest więc narratorem. Jest to dziesięcioletni chłopiec, śmiertelnie chory. Jest niepozorny i słaby: „Bo ja nigdy niczym innym nie byłem, jak tylko dosyć brzydkim i dosyć głupim, zastrachanym chłopcem na krzywych nogach, i w ogóle”. Po przejściu do Nangijali jego ciało robi się sprawne, dzięki temu Karol może bez wysiłku pływać i jeździć konno.
Pobyt w Nangijali zmienia też jego charakter - chłopiec uczy się odpowiedzialności za brata, stara się o niego troszczyć (do tej pory tylko Jonatan opiekował się Karolem). Jest bardzo sprytny i przebiegły - potrafi oszukać żołnierzy i przedostać się do Doliny Dzikich Róż. Dzięki przeciwnościom, którym musi stawić czoła, Karol przestaje być strachliwy i upodabnia się do starszego brata - jest w stanie poświęcić się tak, jak kiedyś jego brat, i skoczyć w przepaść, aby go uratować.
Jonatan Lew, czyli Jonatan Lwie Serce: jest trzynastoletnim chłopcem o niezwykłym wyglądzie i cechach charakteru. Wygląda „jak królewicz z bajki” - jest wysoki i jasnowłosy. Wyróżnia się wśród uczniów w szkole. Zdobywa się na bohaterski czyn, by uratować brata. Także w Nangijali jest bohaterem - walczy przeciwko Tengilowi. Jest szlachetny, podczas bitwy nie chce zabijać, ratuje jednego z żołnierzy od śmierci w Wodospadzie Karma. Bardzo kocha swego brata.
Sofia: wygląda bardzo zwyczajnie, jak wieśniaczka w nieokreślonym wieku. Jest jednak bohaterką - prowadzi potajemną walkę przeciw Tengilowi.
Jossi: z pozoru serdeczny gospodarz karczmy „Złoty Kogut”. Okazuje się jednak zdrajcą. Jest podstępny i okrutny - chce wykorzystać Karola, aby wciągnąć w pułapkę Jonatana.
Hubert: myśliwy i znakomity łucznik. Niesłusznie podejrzewany o zdradę - zna prawdę, to współpracownik Sofii.
Mateusz: starszy, spokojny człowiek. Pomaga ukrywającemu się Jonatanowi i Karolowi. Jest mądry i odważny - krzyczy na żołnierzy, bo wie, że wtedy się go boją.
Orwar: przywódca powstania. Doskonały organizator. Myśli tylko o tym, jak pokonać Tengila i sprawić, żeby szczęście powróciło do Doliny Dzikich Róż.
Tengil: uosobienie zła - „Nigdy przedtem nie widziałem naprawdę okrutnego człowieka, dopóki nie zobaczyłem Tengila z Karmaniaki”. Gnębi poddanych, karze śmiercią za najdrobniejsze przewinienie. Doprowadził do tego, że mieszkańcy Doliny Dzikich Róż głodują. Nie waha się przed niczym, żeby narzucić poddanym swoją wolę.
Katla: pradawny smok, żyjący w Prastarych Górach. Jej wygląd budzi przerażenie. Zionie ogniem, który zabija lub paraliżuje ludzi. Jest posłuszna tylko temu, kto dmie w róg, bo boi się tego dźwięku. Nie zna litości, cieszy ją to, że ludzie się jej boją.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.