Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Warsz - rybak, zbudował swoją chatę nad brzegiem Wisły.
żona Warsza - miła i gościnna, zaprosiła księcia do chaty i ugościła go serdecznie. Pomagała Warszowi, była bardzo pracowita. Oboje dzielnie sobie radzili na pustkowiu.
książę Ziemowit - pewnego razu zabłądził w puszczy i Panna Wodna wskazała mu drogę do chaty Warsza. Był zachwycony porządkiem i ładem panującym w obejściu rybaka Warsza. W nagrodę dał mu okoliczną ziemię i w ten sposób powstała wieś Warszawa, a potem Warszawa.
Panna Wodna - miała postać pół ryby, pół kobiety, wskazała Ziemowitowi drogę do chaty Warsza i powiedziała mu, że z tym miejscem będzie związany los całej ojczyzny (i to jest prawda, bo Warszawa jest stolicą Polski).
Czas akcji: bardzo dawno temu - czasy legendarne.
Miejsce akcji: puszcza nad Wisłą, dom Warsza, wieś Warszowa, z której później powstała Warszawa.
Narracja, gatunek: występuje tu narrator wszechwiedzący. Jest to legenda.
1. Ciężka praca rybaka Warsza i jego żony.
2. Książę Ziemowit w puszczy mazowieckiej.
3. Zabłądzenie księcia w puszczy i pomoc Panny Wodnej.
4. Ziemowit w chacie Warsza.
5. Wieś Warszowa.
Dawno, dawno temu w mazowieckiej puszczy nad Wisłą wybudował swoją chatę rybak Warsz. Miał on żonę i dwoje dzieci, bliźniąt. Dni upływały rybakowi i jego żonie na ciężkiej pracy. On łowił ryby, ona zajmowała się domem i dziećmi. Nie było im lekko, ale potrafili sobie radzić.
Pewnego dnia do domu Warsza zawitał niezwykły gość - książę Ziemowit. Zabłądził w lesie i Panna Wodna, syrena, wskazała mu drogę do ludzkiej siedziby. W chacie była tylko Warszowa żona, ale przyjęła gościa serdecznie, a gdy z połowu wrócił Warsz, oboje cieszyli się z zaszczytu podejmowania księcia w swoich skromnych progach. Ziemowit był człowiekiem mądrym i dobrym, nagrodził ciężką pracę małżeństwa nadaniem im ziemi, na której mieszkali. Tak powstała Warszowa wieś, a z czasem zmieniła nazwę na Warszawa.
Autorka porównała tu legendę do „tęczowej nici”, która „przechodzi nieprzerwanie z pokolenia na pokolenie”. Wiadomo, że legendy nie zawierają prawdy historycznej, bo często obok mglistych faktów są w nich opisane wydarzenia i postacie fantastyczne. Dlatego legend nie znajdziemy w encyklopediach, kronikach, dziejach. Każda z legend kryje jednak w sobie ziarnko prawdy, dlatego te opowieści są znane, pamiętane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Dawniej przekazywano je ustnie, a dziś można je przeczytać na przykład w zbiorach legend.
Zapamiętaj!
Legendy przekazywane ustnie nazywano podaniami. Podania są to pierwotne legendy.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictow GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A. Sabak, D.Stopka, A. Szóstak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A. Jaszczuk, A. BArszcz, A. Żmuda, K. Stypińska, A. Raczek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowicz-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A. Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalania lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechniania w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywania drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla cełów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.