Symbolizm - narodził się we Francji w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Szybko upowszechnił się także w Polsce. Ambicją symbolistów stało się wyrażenie tego, co niewyrażalne. Dążyli do ukazania świadomych i nieświadomych stanów psychicznych za pomocą symbolu, czyli znaku, pojęcia lub układu pojęć użytych dla oznaczenia innego przedmiotu. Symbol jest konstrukcją dwupoziomową, tzn. poza znaczeniem pierwszym, bezpośrednim, ukryte jest inne znaczenie. Symbol jest niejednoznaczny i dopuszcza wielość interpretacji. Symbolizm w poezji francuskiej XIX wieku ukształtowali Ch. Baudelaire, A. Rimbaud oraz P. Verlaine i S. Mallarme. W Polsce elementy symbolizmu przejęli w swej twórczości m.in. S. Wyspiański, B. Leśmian i L. Staff. Symbolizm obecny był również w malarstwie - obrazy Jacka Malczewskiego Błędne koło, Melancholia, Thanatos, E. Muncha czy G. Klimta.
Impresjonizm - nazwa wywodzi się z języka francuskiego - impression, czyli wrażenie. Narodził się w latach siedemdziesiątych XIX wieku we Francji jako kierunek malarstwa. Opierał się na przekonaniu, że źródłem efektów kolorystycznych jest gra światła, jego nasilenie i kąt padania. Impresjoniści operowali jasną, pastelową kolorystyką. Główni przedstawiciele we Francji: C. Monet, E. Manet, A. Renoire, w Polsce: O. Boznańska, J. Fałat, J. Pankiewicz. W liryce impresjonizm przejawiał się jako dążność do utrwalania w utworze poetyckim przelotnych wrażeń i nastrojów (we Francji - poezja P. Verlaine’a, w Polsce - w twórczości K. Przerwy-Tetmajera, S. Żeromskiego, W. S. Reymonta).
Ekspresjonizm - ukształtował się w opozycji do tendencji twórczych dominujących w drugiej połowie XIX wieku i początku XX wieku; kierunek funkcjonował w literaturze i sztuce. Ukazywał silne przeżycia psychiczne, dążył do ich uzewnętrznienia, akcentował ostre kontrasty w obrazie rzeczywistości, posługiwał się jaskrawymi środkami wyrazu. Bezpośrednimi prekursorami ekspresjonizmu w malarstwie byli V. van Gogh, E. Munch.
Secesja - pozostawała w ścisłym związku z symbolizmem. Jej wyróżnikiem stała się falista i płynna linia, upodobanie do niezwykłych proporcji, asymetryczność, wysmukłe, lekkie kształty, motywy roślinne, szczególnie kwiatowe, oraz subtelna i jasna kolorystyka. Najpełniej przejawiła się w architekturze wnętrz, złotnictwie, ceramice, szkle artystycznym.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.