Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Świat przedstawiony w utworze nie jest czytelnikowi bliski, ponieważ rzeczywistość została ukazana w „krzywym zwierciadle”. Ten fragment i całą powieść Ferdydurke należy określić mianem groteski. Jako groteska utwór Gombrowicza ma następujące cechy:
- zastosowano w nim formy wyolbrzymione i zdeformowane: karykatura nauczyciela;
- stworzony świat jest absurdalny, nie poddaje się logicznej interpretacji: nie można go postrzegać w kategoriach realistycznych (żaden nauczyciel nie błaga uczniów, by zechcieli zrozumieć jego słowa, ale też żaden nie prowadzi lekcji w ten sposób, że podaje gotowe prawdy, w które uczniowie mają „uwierzyć”);
- język opowiadania to mieszanina słownictwa wykwintnego z mową potoczną: „O, cóż za piękność! Jakaż wielkość, jakiż geniusz i jakaż poezja! Mucha, ściana, atrament, paznokcie, sufit, tablica, okna, o, już niebezpieczeństwo niemożności było zażegnane...”.
W części „szkolnej” powieści, z której pochodzi słynna lekcja profesora Bladaczki o Słowackim, autor porusza kwestię konwenansu pedagogicznego, przymusu, który narzuca szkolne wychowanie. Ukazuje on, jak frazes polonistyczny udaje interpretację utworu. Formuły wypowiadane przez Bladaczkę nie zawierają żadnych treści, one je tylko udają. Uczniowie mają przyjąć ten frazes bez dyskusji, jeśli się buntują, godzą w powagę wiedzy szkolnej. Gombrowicz udowadnia, że szkoła narzuca „formę”, czyli zmusza do uznawania pustych, bezsensownych frazesów. Nie uczy interpretowania kultury, literatury, nie budzi w uczniach potrzeby rozumienia otaczającego ich świata. Przyzwyczaja tylko do stosowania gotowych wzorców, utartych schematów. Zabija indywidualność i autentyczność, dając w zamian „maskę”. Jej stosowanie zapewnia, że otoczenie zaakceptuje człowieka bez zastrzeżeń.
Konwenans - ogólnie przyjęty i obowiązujący w danym środowisku zwyczaj, forma postępowania.
Frazes - wyszukane określenia, zwroty bez głębszej treści, inaczej slogany.
Taki sposób nauczania jest tu wyraźnie krytykowany - szkoła to instytucja stworzona dla uczniów, a nie odwrotnie. Uczenie, które rozwija, inspiruje, poszerza horyzonty myślowe, leży w interesie każdego społeczeństwa - każdy uczeń to przyszły obywatel danego państwa. Uczenie bezkrytycznego stosunku do rzeczywistości ma tragiczne skutki: człowiekiem bezmyślnym, nie mającym własnego zdania łatwo jest manipulować, narzucić mu „jedynie słuszne” poglądy, kierować jego postępowaniem, doprowadzić do zatracenia ich indywidualizmu i zniszczenia osobowości. Na tym polega szersze rozumienie wymowy tego fragmentu.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.