Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Odprawę posłów greckich Jan Kochanowski napisał w 1578 roku. Była to pierwsza polska tragedia humanistyczna, podejmująca doskonale znany wątek antyczny związany z porwaniem Heleny przez Parysa i wynikłą z tego powodu wojnę trojańską. Zakłada się jednak, że oprócz typowo renesansowej tendencji do czerpania inspiracji z antyku, Kochanowski po ten fragment historii sięgnął, by podjąć dyskusję bardzo współczesną. Odprawa posłów greckich jest bowiem dramatem, który wpisywał się w toczącą się wówczas dyskusję na temat zasadności wyprawy polskich wojsk na Moskwę.
Ponieważ jednak Odprawa posłów greckich była ślubnym prezentem dla Jana Zamoyskiego, jednego z najważniejszych polityków polskich tamtego okresu, magnat wymusił na Kochanowskim, aby ten osłabił nieco antywojenną wymowę sztuki. Stąd też być może ostatni fragment wypowiedzi Antenora, który wprost wzywa Priama do tego, aby nie szykował się do obrony, ale – skoro już doszło do wojny – zaatakował jako pierwszy. Sztuka przygotowana na dzień wesela Zamoyskiego z Krystyną Radziwiłłówną została odegrana 12 stycznia 1578 w pałacu w Jazdowie (dziś Ujazdów).
Podstawą dla Odprawy posłów greckich była oczywiście historia wojny trojańskiej wraz z jej początkami. Wspomina się bowiem o konflikcie między boginiami, który miał rozstrzygnąć Parys, przyznając jednej miano najpiękniejszej. Przytacza się informacje, że miłość Heleny jako najpiękniejszej kobiety na świecie, Parysowi w formie przekupstwa obiecała Wenus. Wielokrotnie przywoływane są opisy porwania Heleny i przewiezienia jej do Troi. W wypowiedziach bohaterów pojawiają się również zapowiedzi tego, co stanie się później. Antenor od początku mówi o wojnie, w wypowiedzi Kasandry jest natomiast zapowiedź śmierci Hektora i ostrzeżenie przed koniem trojańskim. W końcu Priam przypomina sobie o śnie zapowiadającym pożar Troi.
Jan Kochanowski, tworząc Odprawę posłów greckich, opierał się na klasycznych zasadach dramatu antycznego, czyli przede wszystkim zasadzie trzech jedności (miejsca, czasu i akcji), a także decorum (czyli dostosowania języka bohaterów do jego roli i opisywanych wydarzeń). Kochanowski zasadę jedności miejsca potraktował jednak dość swobodnie. Co prawda nie widzimy miejsca, w którym dochodzi do głosowania rady Troi, natomiast jej opis przez posłańca zajmuje 1/3 całego utworu. Spotkała Kochanowskiego za to dość mocna krytyka. Ostatecznie jednak uznano, że Kochanowski rozwinął w ten sposób, a nie złamał idee dramatu starożytnego. Ważnym elementem dramatu był chór, który zgodnie z zasadami tragedii antycznej pełnił funkcję komentatora wydarzeń, przyglądającego się im z niego wyższej, uniwersalnej perspektywy. Pieśni chóru mają generalizujący charakter, opisujący podstawowe prawdy życia.
Teksty dostarczone przez Grupę Interia. © Copyright by Grupa Interia.pl Sp. z o.o. sp. k.
Opracowania lektur zostały przygotowane przez nauczycieli i specjalistów.
Materiały są opracowane z najwyższą starannością pod kątem przygotowania uczniów do egzaminów.
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.