Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Istnieje obraz Pietera Bruegla zwanego Starszym, zatytułowany Ikar (w oryginale Pejzaż z wypadkiem Ikara). Przedstawia on chłopa orzącego ziemię, pastucha pasącego stado oraz wędkarza wyciągającego z morza wędki. W oddali widać spokojne miasto, a na morzu statek z rozwiniętymi żaglami. Trzeba się dobrze przyjrzeć obrazowi, żeby w samym rogu dostrzec dwie wystające z wody nogi i kilka piór unoszących się nad powierzchnią morza. Śmierci Ikara - śmiałka, który przyprawiwszy sobie skrzydła, wzleciał ku słońcu, nie dostrzegł nikt. Zauważył ją tylko poeta lub malarz i przekazał potomności.
Obraz ten kojarzy się narratorowi ze zdarzeniami, których był świadkiem w czerwcu 1942 lub 1943 r. Był piękny letni wieczór, ulice Warszawy pokrywał tłum cywilów spieszących do domu przed godziną policyjną. Nie było widać mundurów i miasto wyglądało na wolne od okupanta. Narrator stał na przystanku tramwajowym na rogu ulicy Trębackiej i Krakowskiego Przedmieścia i już dość długo czekał na mniej zapełniony pasażerami wóz. Gdy wreszcie taki nadjechał, zrezygnował z jazdy, zauroczony ruchem i gwarem, jaki wokół niego panował: samochody ze zgrzytem skręcały pod kościołem Karmelitów, głośno wykrzykiwali chłopcy sprzedający gazety, przed sklepem kręcili się uliczni sprzedawcy papierosów i ciastek, ćwierkały wróble.
W pewnym momencie narrator dostrzegł młodego chłopca, który, trzymając w ręku książkę, wynurzył się zza czerwonego tramwaju. Zatopiony w lekturze przystanął na wysepce, nie zwracając uwagi na otoczenie. Nie wiadomo, jaka to była książka. Budziła jednak w piętnastoletnim lub szesnastoletnim chłopcu ogromne zainteresowanie. Nagle, nie podnosząc głowy, ruszył on z wysepki na jezdnię, wprost pod koła samochodu, który ze zgrzytem hamulców skręcił gwałtownie, by uniknąć przejechania chłopca. Młodzieniec próbował ominąć pojazd, ale jego drzwi otwarły się i na asfalt wyskoczyli dwaj mężczyźni w mundurach gestapo. Jeden z nich krzyczał, a drugi szyderczym gestem zaprosił „Michasia” do środka. Chłopak wzbraniał się, kręcił przecząco głową, pokazywał na książkę. Żandarm zażądał od niego kenkarty (okupacyjny dowód osobisty) i gwałtownie popchnął go do środka. Trzasnęły drzwi i karetka odjechała szybko w kierunku alei Szucha.
Narrator rozejrzał się dookoła i ze zdumieniem dostrzegł, że nikt nie zauważył tego zdarzenia. Stojące obok niego kobiety dalej spierały się o numer tramwaju, dwaj mężczyźni zapalali papierosy za słupkiem tramwajowym, handlarka cytryn zachwalała swój towar, inni młodzi chłopcy biegli przez ulicę w kierunku odjeżdżających tramwajów. Tylko on widział, że „Ikar utonął”. Jeszcze długo stał w miejscu, rozmyślając o „Michasiu”, bo takie imię nadał nieznajomemu chłopcu. Miał nadzieję, że on powróci. W wyobraźni widział jego rodzinny dom i najbliższych, oczekujących na jego powrót. Nie mógł pogodzić się z myślą, że rodzice nigdy nie dowiedzą się, jak zginął ich syn. Poruszyło go do głębi bezmyślne okrucieństwo tego porwania. Uświadomił sobie też, że ci, którzy ginęli w walce, mogli czuć pociechę w tym, że ich śmierć ma sens, bo wiedzieli, za co giną. Wielu jednak było takich jak „jego Ikar”, ich śmierć tonęła w morzu zapomnienia.
Nadszedł wieczór i miasto powoli pogrążało się w niespokojnym, niezdrowym śnie. Narrator ruszył w kierunku domu, a w jego myślach wciąż pojawiał się obraz „Michasia” kręcącego głową, jakby próbował nieporadnie się usprawiedliwić.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.