Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Kolebką renesansu stały się Włochy. Zapowiedzią nowych idei była stanowiąca pomost między średniowieczem a odrodzeniem Boska Komedia Dantego, pierwsze wielkie dzieło włoskie napisane w języku narodowym. W zakresie epiki dwa modelowe wzorce rycerskiego eposu stworzyli: T. Tasso (Jerozolima wyzwolona) oraz L. Ariosto (Orland szalony). Bujny rozwój przeżyła nowelistyka, w której mistrzostwo osiągnął Giovanni Boccaccio wraz ze swoim Dekameronem. Na czasy renesansu przypada powstanie i rozwój włoskiej komedii dell’arte, improwizowanych utworów ludowych o stałych bohaterach, wątkach i schematach kompozycyjnych. Najwybitniejszym przedstawicielem liryki był Francesco Petrarka, autor słynnych, pisanych po włosku Sonetów do Laury. Dydaktyczna i polityczna proza reprezentowana była przez N. Machiavellego (Książę) oraz B. Castiglione (Dworzanin).
Znaczącym ośrodkiem rozwoju literatury renesansowej był Półwysep Iberyjski: Portugalia i, przede wszystkim, Hiszpania. Do najwybitniejszych twórców hiszpańskich należeli Lope de Vega, autor dramatów (Owcze źródło) oraz M. Cervantes, autor słynnej powieści pt. Don Kichot.
We Francji rozwijała swą działalność poetycka grupa Plejada. Wiersze jej twórców, przypadające na połowę wieku XVI, zapoczątkowały nowożytną erę francuskiej poezji. Czołowym artystą, teoretykiem i założycielem grupy był Pierre Ronsard. Twórcy Plejady, odwołując się do wzorów antycznych, pisali swe utwory w języku narodowym. Najwybitniejszym prozaikiem tego okresu we Francji był F. Rabelais, autor groteskowej, wykorzystującej ludowe motywy powieści pt. Gargantua i Pantagruel. W swoim dziele stworzył Rabelais wizję karnawałowego świata, w którym wszystkie hierarchie zostały odwrócone. Naczelną zasadą organizującą rzeczywistość jest w powieści zabawa i nierzadko rubaszny śmiech. Wybitnym przedstawicielem eseistyczno-filozoficznej literatury był Michał de Montaigne, autor Prób.
W literaturze angielskiej najwybitniejszy rozwój przeżywa dramat, reprezentowany przez elżbietańską krwawą tragedię, a przede wszystkim nieco późniejszą twórczość Williama Szekspira, jednego z najdoskonalszych dramaturgów światowych, twórcy Hamleta, Romea i Julii, Makbeta, Snu nocy letniej, Otella, Burzy i wielu innych (jego twórczość, ze względu na jej charakter, zostanie omówiona razem z literaturą baroku).
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.