Sztuka renesansu rozwijała się początkowo we Włoszech (głównymi ośrodkami były Florencja i Rzym), a następnie rozprzestrzeniała się w innych krajach europejskich. Jednym z najwybitniejszych dzieł renesansu florenckiego były wykonane z brązu przez Lorenzo Ghibertiego drzwi, zdobiące baptysterium katedry, oraz, zaprojektowana przez Filipa Brunelleschiego, kopuła katedry florenckiej, a także pałac Medyceuszy autorstwa Michelozzo di Bartolomeo. Florencką rzeźbę reprezentował Donatello, twórca posągów Dawida i św. Jerzego. Wybitnym architektem czasów dojrzałego renesansu był Donato Bramante, który rozpoczął przebudowę pałacu watykańskiego, zakończoną przez Rafaela oraz budowę kościoła św. Piotra, prowadzoną później przez Michała Anioła. Wybitnymi przedstawicielami włoskiego malarstwa byli: Tycjan (mistrzowsko operujący światłem i stosujący ciepłe kolory) i Botticelli (malujący pełne pogody, liryczne obrazy (Narodziny Wenus, Primavera).
Za najwybitniejsze i wszechstronnie uzdolnione osobowości sztuki włoskiego renesansu uważa się Leonarda da Vinci, Rafaela Santi i Michała Anioła. Da Vinci, wynalazca, malarz i rzeźbiarz, był twórcą słynnych obrazów Mona Liza, Dama z łasiczką (zbiory Muzeum Czartoryskich w Krakowie) oraz Ostatniej Wieczerzy, umieszczonej w refektarzu klasztoru Santa Maria delle Grazie. Rafael Santi był autorem licznych wizerunków Madonny z Dzieciątkiem, a także twórcą dekoracji pokoi watykańskich. Michał Anioł Buonarotti, jeden z najbardziej niezależnych twórców tego okresu, był rzeźbiarzem (posąg Dawida i Mojżesza) i malarzem (freski w kaplicy Sykstyńskiej, z najbardziej znanym Sądem Ostatecznym).
Na przełomie XV i XVI wieku idee sztuki renesansowej przedostają się do innych krajów europejskich: Czech, Polski, Francji, Niemiec, Hiszpanii i Anglii. Najwybitniejszymi przedstawicielami niemieckiego malarstwa tego okresu byli Albrecht DÜrer, portrecista, malarz religijny, autor drzeworytów i miedziorytów, oraz Lucas Cranach starszy. Renesans niderlandzki reprezentował Piotr Breughel starszy, tworzący obrazy o tematyce chłopskiej.
Pojawienie się sztuki renesansowej w Polsce dokonało się za sprawą króla Zygmunta I, który sprowadził do kraju włoskich artystów i powierzył im rozbudowę Wawelu. Był wśród nich Bartłomiej Berecci, twórca Kaplicy Zygmuntowskiej. Rodzimym przedstawicielem sztuki renesansowej był malarz Jan Michałowicz z Urzędowa. W zakresie architektury sztukę tego okresu reprezentuje zabudowa Zamościa, Krakowa oraz gdański ratusz.
W swoich założeniach sztuka renesansu odwoływała się do idei starożytnych, hołdując zasadom harmonii, jasności, proporcji, czystości formy.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.