Muminek: przedstawiciel rodziny Muminków - syn Mamusi i Tatusia. Stara się zachować tajemnicę, aby podzielić się nią przede wszystkim z przyjacielem. Troskliwie opiekuje się smokiem. Potrafi być wielkoduszny - ofiarowuje Włóczykijowi smoka, którym się opiekował.
Włóczykij: w tym opowiadaniu ukazany przede wszystkim jako przyjaciel Muminka. Nie dowierza Muminkowi. Dla niego także najważniejsza jest przyjaźń z Muminkiem - przekazuje smoka Paszczakowi, bo nie chce, żeby Muminkowi było przykro.
Mała Mi: bardzo złośliwa istotka - stara się zdradzić tajemnicę Muminka. Dokucza Muminkowi, że smok woli być z Włóczykijem niż z nim.
Smok: znaleziony przez Muminka, jest jeszcze bardzo mały - „nie większy od pudełka zapałek”. Widać już jednak, jaki jest ładny. Uwagę Muminka przyciągają jego złociste skrzydła, jasnozielona główka i żółte oczy. Smok ma sześć nóżek, a każda z nich zakończona jest zieloną łapką. Stworzonko ma też zielony ogon.
Nie jest to jednak spokojna istota. Poluje na muchy, przepala wszystko, na czym siedzi. Gdy coś mu się nie podoba, zieje dymem albo gryzie. Jest bardzo uparty - kiedy polubił Włóczykija, nie chciał słuchać nikogo innego. Jest groźny, choć na razie tylko dla małych zwierzątek. Kiedy jednak kogoś polubi, potrafi być grzeczny i przymilny. Taki był dla Włóczykija, którego wybrał na swojego opiekuna.
Czas akcji: akcja obejmuje jeden dzień od poranka do wieczora. Wydarzenia rozpoczynają się „w pewien czwartek, podczas upałów”.
Miejsce akcji: okolice domu Muminków; staw i rosnące niedaleko zarośla; namiot Włóczykija, rozłożony nad rzeką.
1. Znalezienie smoka w zaroślach nieopodal domu.
2. Próba ukrycia smoka przed domownikami, a zwłaszcza wścibską Mi.
3. Rozmowa przy śniadaniu.
4. Pokazanie smoka Włóczykijowi.
5. Sympatia okazana Włóczykijowi przez smoka.
6. Odejście Włóczykija.
7. Postanowienie Muminka o odesłaniu smoka do Włóczykija.
8. Decyzja Włóczykija o pozbyciu się smoka w imię przyjaźni z Muminkiem.
9. Wspólne plany przyjaciół.
Pewnego dnia podczas zabawy nieopodal domu Muminek złapał malutkiego smoka. Było to dziwne, bo smoki już dawno wyginęły. Muminek postanowił ukryć smoka przed domownikami, ale Mi zauważyła, że coś jest w niesionym przez niego słoiku. Przy śniadaniu zaczęła wypytywać Muminka, ale jego Mamusia pozwoliła mu zachować tajemnicę.
Muminek ukrywał smoka, bo chciał, żeby jako pierwszy zobaczył go jego przyjaciel Włóczykij. Początkowo Włóczykij nie mógł uwierzyć, że Muminek złapał smoka. Musiał go dopiero zobaczyć na własne oczy. Gdy smok ujrzał Włóczykija, wskoczył mu na ramię i zaczął mu mruczeć do ucha. Muminek zrozumiał, że smok polubił Włóczykija bardziej, niż jego samego.
Po południu wszyscy mieszkańcy Doliny Muminków dowiedzieli się o smoku. Smok dalej okazywał swoją sympatię Włóczykijowi. Na wszystkich innych ział dymem, a czasami nawet gryzł. Mi zaczęła dokuczać Muminkowi, że smok woli od niego Włóczykija. Włóczykij nie chciał ranić uczuć przyjaciela i poszedł sobie, zostawiając smoka u Muminka.
Muminkowi było bardzo przykro, ale wypuścił smoka i kazał mu odnaleźć Włóczykija. Kiedy Włóczykij zobaczył smoka, chciał go wygonić do domu. Powiedział mu, że chętnie by się nim zaopiekował, ale nie może sprawiać przykrości przyjacielowi. Namówił przepływającego obok Paszczaka, żeby w zamian za kilka ryb wywiózł smoka daleko od doliny Muminków.
Wkrótce Muminek odnalazł Włóczykija. Udawał, że nic się nie stało, ale był bardzo zmartwiony. Zaczął wypytywać Włóczykija o smoka. Włóczykij odpowiedział mu, że nie wie, gdzie jest smok. Powiedział, że pewnie poleciał gdzieś za jakąś muchą, i że smoki po prostu takie są. Muminek poczuł ulgę i zaczął rozmawiać z przyjacielem o planach na następny dzień.
Włóczykij i Muminek są prawdziwymi przyjaciółmi. Muminek nie chce nikomu opowiadać o swoim odkryciu, dopóki nie pokaże smoka przyjacielowi. Muminek widzi sympatię smoka do Włóczykija i mimo żalu chce, aby przyjaciel zatrzymał smoka. Włóczykij nie chce robić przykrości Muminkowi - choć smok bardzo się mu podoba, odsyła go, żeby Muminkowi nie było przykro. Włóczykij nie mówi o tym, jak pozbył się smoka - chce, żeby przyjaciel nie czuł się od niego gorszy i dlatego opowiada mu, że smoki nie przywiązują się do nikogo.
Z tego opowiadania wynika, że trzeba troszczyć się, żeby przyjaciel nie czuł się nieszczęśliwy. Prawdziwa przyjaźń wymaga poświęcenia.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.