Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Nini: dziewczynka, która stała się niewidzialna, bo jej ciotka bardzo jej dokuczała i była dla niej nieczuła. Na początku nie wiadomo, jak Nini wygląda - nie widać jej wcale, a inni widzą, gdzie ona jest, tylko dzięki srebrnemu dzwoneczkowi, który ciotka powiesiła jej na szyi. Nini jest mała, drobna, ma chude nóżki i rączki. Ma drobną buzię z zadartym noskiem, a na czoło spada jej ruda grzywka.
Na początku Nini jest bardzo nieśmiała i wszystkiego się boi, ale zmienia się pod wpływem Muminków. Mama okazuje jej troskę i nie gniewa się na nią. Dzięki temu Nini czuje się coraz pewniej. Muminek i inni starają się rozbawić Nini, nauczyć ją, jak można się bawić.
Wysiłki Muminków przynoszą efekt - Nini umie się zachować zdecydowanie, przestaje się bać i uczy się śmiać.
Too-tiki: nie wiadomo, kim jest dokładnie - dowiadujemy się tylko, że mieszka na brzegu morza w kabinie kąpielowej. Jest dobra, bo przejmuje się losem Nini. Nie ma jednak dość czasu, by się nią zająć. Dlatego oddaje ją Muminkom.
Mama Muminka: dowiadujemy się o niej więcej niż w poprzednich opowiadaniach. Jest osobą bardzo troskliwą, bez wahania przygarnia obce dziecko. Robi wszystko, żeby pomóc Nini - przegląda zapiski swojej babci, pociesza Nini, gdy dziewczynka zrobi coś źle.
Czas akcji: „Pewien ciemny i dżdżysty wieczór” - wtedy rozpoczyna się akcja. Pora roku - jesień (Muminki zbierają jabłka i grzyby, wyciągają łódź przed zimą). Akcja obejmuje wiele dni, ale nie wiadomo dokładnie, ile.
Miejsce akcji: okolice domu Muminków; sad, brzeg rzeki, brzeg morza.
1. Przyprowadzenie niewidzialnej dziewczynki do domu Muminków.
2. Odnalezienie w zapiskach babci sposobu na udzielenie pomocy Nini.
3. Podtrzymywanie Nini na duchu podczas robienia musu z jabłek.
4. Podarowanie Nini różowej sukienki.
5. Nieudane próby zabawienia Nini.
6. Przybycie rodziny Muminków nad morze.
7. Nieoczekiwane zachowanie Nini.
8. Odzyskanie przez Nini zwyczajnego wyglądu, a razem z nim - umiejętności śmiania się.
Pewnego dnia do domu Muminków przyszła sąsiadka o imieniu Too-tiki. Przyprowadziła dziwnego gościa - niewidzialne dziecko. Była to Nini, która mieszkała u swojej ciotki. Ciotka ta była osobą bardzo ironiczną i tak dokuczała dziewczynce, że stawała się ona coraz bardziej cicha i nieśmiała, aż wreszcie zupełnie znikła. Too-tiki zostawiła ją u Muminków, prosząc, aby jakoś jej pomogli i „zrobili ją widzialną”.
Mama Muminka poszukała rady w zapiskach swojej babci, zatytułowanych „SKUTECZNA KURACJA DOMOWA”. Nikomu nie powie działa, jaka to była kuracja, ale jej skutki było widać z dnia na dzień coraz lepiej.
Na początku Muminek nie mógł się przyzwyczaić do niewidzialnej Nini. Złośliwa Mi nawet jej trochę dokuczała. Mama starała się ją ciągle chwalić. To pomogło, bo już wkrótce zaczęły być widoczne łapki Nini. Gdy Nini stłukła słój z musem jabłkowym, tak się przestraszyła, że znowu prawie całkiem znikła. Kiedy jednak Mama powiedziała, że nic się nie stało, pojawiły się nie tylko łapki, ale i nóżki Nini. Następnego dnia Nini dostała od Mamy nową, ładną sukienkę. Dzięki temu zrobiła się widoczna aż po szyję.
Ciągle jeszcze nie było wiadomo, jaką Nini ma twarz. Muminek i Mi starali się traktować ją łagodnie, żeby jej pomóc. W końcu jednak zdenerwowali się na nią. Złościło ich, że Nini „nie ma życia w sobie”, że nie umie się bawić, że nie umie się rozzłościć ani nawet nikogo zbić.
Dni mijały, a wszyscy przyzwyczaili się, że nie widzą twarzy Nini.
Pewnego dnia cała rodzina poszła nad brzeg morza. Chcieli wyciągnąć na brzeg łódkę, zanim nadejdzie zima. Spotkali tu Too-tiki. Nini nie spodobało się morze - było dla niej za duże i za zimne.
Nagle Tatuś zakradł się do Mamy, która siedziała na pomoście. Chciał rozśmieszyć dzieci i udawał, że wrzuca Mamę do wody. Niespodziewanie poczuł dotkliwy ból - to Nini ugryzła go w ogonek, bo chciała obronić Mamę Muminka.
To gwałtowne zachowanie sprawiło, że Nini odzyskała swoją postać. Teraz wszyscy mogli zobaczyć, jak wygląda jej twarz. Tatuś podczas wyciągania kapelusza z morza potknął się i spadł z pomostu wprost do zimnej wody. Nini, zamiast być cichutko, zaczęła się śmiać - po raz pierwszy od bardzo dawna.
To ironia ciotki sprawia, że Nini jest tak przygnębiona i zastraszona, że aż znika. Too-tiki tłumaczy, co to jest ironia: „wyobraź sobie na przykład, że pośliznąłeś się na maślaku i siadłeś prosto w oczyszczone grzyby. (...) Rzeczą naturalną byłoby, gdyby twoja Mama rozgniewała się. Ale nie, nie gniewa się. Natomiast mówi zimnym, miażdżącym tonem: „Rozumiem, że lubisz ślizgawkę, ale byłabym ci wdzięczna, gdybyś ślizgał się z daleka od jedzenia. Tak mniej więcej”. Z tego opowiadania wynika, że nie wolno być wobec nikogo ironicznym i okrutnym, czasem nawet lepiej się zezłościć i na kogoś nakrzyczeć.
Mama Muminka wytrwale pracuje nad Nini, nie chce, żeby jej starania natychmiast przyniosły efekty. Stara się być wobec Nini cierpliwa i wyrozumiała, nigdy nie ma do niej pretensji. Dzięki temu Nini może się poczuć pewniej i powoli stawać się widzialną.
Z tego opowiadania wynika, że cierpliwość i wyrozumiałość przynoszą lepsze wyniki niż gniew i złośliwość.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.