Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
W takiej sytuacji społeczno-politycznej studenci Szkoły Głównej entuzjazmowali się nowymi ideałami płynącymi od mistrzów z zachodu Europy. Mając świeżo w pamięci klęskę (już drugą w ciągu trzydziestu lat) spowodowaną romantycznymi ideami narodowowyzwoleńczymi, szukają nadziei i programu działania w ideologii pozytywistycznej. Swój program przedstawiają na łamach prasy. „Przegląd Tygodniowy”, „Nowa”, „Opiekun domowy”, „Prawda”, „Ateneum”, „Nowiny”, „Przyroda i Przemysł”, okresowo także „Gazeta Polska”, „Kurier Codzienny”, to tylko niektóre tytuły dzienników i periodyków związanych z młodymi idealistami pragnącymi zmian społecznych. Kampanię agitacyjną rozpoczął w 1871 roku A. Świętochowski artykułem My i wy (artykuł ogłoszony w „Przeglądzie Tygodniowym” zapoczątkował tzw. spór „starej” i „młodej” prasy), określając swoje pokolenie mianem orędowników postępu, zwolenników nauki, demokratyzacji społeczeństwa. Pokolenie romantyków broniło się, zarzucając pozytywistom nieuctwo, fanfaronadę, uleganie zawiści, prywacie i chęci odwetu, w najlepszym razie artykuły przybierały ton protekcjonalnej dobrotliwości. W gruncie rzeczy „starym” chodziło o zachowanie sytuacji sprzed 1863 roku, wiodącej roli ziemiaństwa, co w warunkach lat 70. XIX wieku było zdecydowanym anachronizmem. Poglądy te były prezentowane w „Przeglądzie Katolickim”, „Kronice Rodzinnej”, „Bibliotece Warszawskiej”.
Stronnictwo „młodych” to ludzie urodzeni w latach czterdziestych XIX w. Przeżyciem pokoleniowym stało się dla nich powstanie styczniowe i rozczarowanie związane z jego upadkiem. Byli to pisarze i publicyści związani z warszawską Szkołą Główną. Publicyści - A. Świętochowski, A. Wiślicki, historyk - P. Chmielowski, pisarze - B. Prus, H. Sienkiewicz.
Do najczynniejszych przedstawicieli „starych” zaliczyć można K. Kaszewskiego i A. Tyszyńskiego.
Ówczesna prasa była zjawiskiem niezwykłym - rozwijała się od połowy wieku, a jej upadku nie spowodowała nawet klęska powstania. Prasa jako zjawisko społeczne przetrwała najtrudniejsze czasy i w chwili wystąpienia pozytywistów była u szczytu rozkwitu. Większość sławnych ludzi pióra (B. Prus, H. Sienkiewicz) regularnie pisywała do gazet, wzmacniając swoją popularność. Ulubionymi gatunkami publicystycznymi w tej epoce były: felieton, rozprawa, korespondencja z podróży, humoreska.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.