Nowela ta została po raz pierwszy wydrukowana w „Nowinach” w 1882 r. Należy do tzw. „obrazów miejskich”, czyli utworów przedstawiających życie uboższych mieszkańców Warszawy. Prus wprowadza tu typ narracji retrospektywnej, to znaczy, że od początku znamy finał opowiadanej historii, ale dopiero w toku opowieści dowiadujemy się, jaki miała przebieg.
Tytułowa kamizelka, którą narrator przedstawia na samym wstępie, urasta do roli niemal autonomicznego bohatera. Narrator kupił ją od Żyda handlującego starzyzną, ponieważ należała wcześniej do ludzi, którzy budzili jego zainteresowanie, ich historia zakończyła się smutno, ale, jak stwierdza narrator, człowiek niekiedy odczuwa potrzebę otaczania się przedmiotami, które wzbudzają smutek.
Było to zwyczajne, przeciętne młode małżeństwo - on niewysoki, tęgawy urzędnik pracujący całymi dniami w biurze i w domu, ona drobna, szczupła kobieta, dorabiająca korepetycjami i szyciem do niedużej mężowskiej pensji. Nie wyróżniali się niczym szczególnym, gdy w niedzielę, koło południa wychodzili na spacer. Prowadzili skromne, zabiegane życie i byli szczęśliwi, aż do momentu, gdy mąż zachorował. Początkowo miał to być lekki katar oskrzeli, ale chory był coraz słabszy, tracił też na wadze. W tym miejscu wkracza na scenę tytułowa kamizelka. Staje się ona nie tylko swoistym wskaźnikiem stanu zdrowia męża, ale także miernikiem miłości i ogromnej troski, jaką otaczają się nawzajem małżonkowie. Mąż, przeczuwając swój ciężki stan, a nie chcąc martwić żony, przesuwał sprzączkę przy kamizelce, by ukochana nie martwiła się tym, że chudnie. Ona zaś próbowała na swój sposób przekonać mężczyznę o tym, że wraca do zdrowia i nabiera ciała, skracając paski kamizelki. I tak oto zwyczajna część męskiej garderoby, znoszona, spłowiała i wytarta, stała się znakiem uczucia łączącego dwoje ludzi. Miłość ich jednak w niczym nie przypomina burzliwych porywów serc romantycznych kochanków. Prus pokazał w Kamizelce, iż prawdziwe uczucie może łączyć zwykłych ludzi, którzy muszą się liczyć z każdym groszem, nie jest ono jedynie przywilejem pięknych i bogatych. O jego sile stanowi nie gotowość do śmierci dla osoby ukochanej, ale chęć życia z nią w zgodzie i szacunku. O miłości tej nie mówi się w noweli słowami, świadczy o niej zachowanie bohaterów.
Kamizelkę zalicza się do arcydzieł nowelistyki - i ze względu na problematykę (pokazanie głębokiej ludzkiej miłości osadzonej w prozie życia), i ze względu na klasyczną kompozycję noweli, wykorzystującą tzw. motyw sokoła, czyli motyw organizujący fabułę utworu w każdej jej fazie. U Prusa jest nim tytułowa kamizelka. (Nazwa tego chwytu kompozycyjnego pochodzi od tytułu noweli Boccaccia Sokół, w której takim właśnie elementem organizującym fabułę był sokół).
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.