Połączenie głosowe
Upewnij się, że masz włączone głośniki i mikrofon
zaprasza Cię do wspólnej nauki fiszek
Jest to forma opisowa tworzona przy użyciu czasownika werden w trybie przypuszczającym Konjunktiv Präteritum i bezokolicznika innego czasownika.
PATRZ: Tryb przypuszczający Konjunktiv II Präteritum
Konditional I ma takie samo znaczenie co Konjunktiv Präteritum i zastępuje go tam, gdzie formy Konjunktiv Präteritum pokrywają się z formami trybu oznajmującego (np. czasowniki słabe).
Ponieważ łatwiej jest utworzyć dla czasownika formę Konditional I niż Konjunktiv Präteritum, coraz częściej zastępuje się formą opisową formy Konjunktiv Präteritum czasowników mocnych, chociaż one nie pokrywają się z formami trybu oznajmującego.
BEZWZGLĘDNIE NALEŻY PAMIĘTAĆ o tym, że Konditional I nie można tworzyć dla:
- czasowników modalnych
- czasownika haben
- czasownika sein.
Rozszerzenie
⇒ Konjunktiv II Plusquamperfekt
Tworzenie form
Konjunktiv Plusquamperfekt tworzymy za pomocą czasownika posiłkowego haben lub sein w Konjunktiv Präteritum tzn. hätte lub wäre i formy Partizip II czasownika.
hätte/wäre + Partizip II
Zastosowanie trybu przypuszczającego Konjunktiv Plusquamperfekt
Konjunktiv Plusquamperfekt odnosi się do PRZESZŁOŚCI.
Za pomocą form Konjunktiv Plusquamperfekt możemy wyrazić:
- życzenie, które nie może się już spełnić
Wenn ich doch damals das Auto gekauft hätte.
Gdybym był wtedy kupił ten samochód.
W zdaniach tych można opuścić spójnik wenn, na miejscu pierwszym stoi w takim zdaniu odmienna część orzeczenia
Hätte ich doch damals das Auto gekauft.
W zdaniach tych powinny się znaleźć partykuły doch lub nur.
- przypuszczenie co do czegoś, co zdarzyło się w przeszłości
Ich hätte ihr das damals nicht gesagt. Ja bym jej tego wtedy nie powiedział.
- niedowierzanie co do czegoś, co zdarzyło się w przeszłości
Hätte er das wirklich gesagt? Czyżby on to rzeczywiście powiedział?
- warunek nierzeczywisty (Irreale Konditionalsätze - zdania warunkowe nierzeczywiste)
Wenn ich vor einem Jahr mehr Geld gehabt hätte, wäre ich bestimmt mit dir gefahren.
Gdybym przed rokiem miał więcej pieniędzy, byłbym z pewnością z tobą pojechał.
- porównanie nierzeczywiste
In der letzten Stunde benahm er sich so, als ob er alles gewusst hätte.
Na ostatniej lekcji zachowywał się tak, jak gdyby wszystko wiedział.
W zdaniu po przecinku można opuścić słowo ob, ale wtedy odmienny czasownik będzie stał bezpośrednio po als.
In der letzten Stunde benahm er sich so, als hätte er alles gewusst.
- czynność, która nie doszła do skutku, ale o mały włos byłaby się dokonała
Dla wyrażenia takiej czynności używa się w języku niemieckim przysłówków beinahe lub fast (o mało co, prawie, o mały włos)
Beinahe hätte ich sie eingeladen. O mały włos byłbym ją zaprosił.
Fast wäre ich gefallen. Prawie byłbym upadł.
⇒ Konjunktiv I
Konjunktiv I: są to formy Konjunktiv utworzone w czasach Präsens, Perfekt i Futur I
Konjunktiv Präsens
Tryb przypuszczający czasu teraźniejszego Präsens tworzymy w następujący sposób:
Do tematu bezokolicznika dodaje się końcówki osobowe:
| ich -e | wir -en |
| du -est | ihr -et |
| er, sie, es -e | sie -en |
np.
| ich gebe | wir geben |
| du gebest | ihr gebet |
| er, sie, es gebe | sie geben |
Uwaga! Konjunktiv Präsens czasownika sein
| ich sei | wir seien |
| du seiest | ihr seiet |
| er, sie, es sei | sie seien |
Zastosowanie:
- do wyrażenia życzeń
Es lebe unsere Freundschaft! Niech żyje nasza przyjaźń!
- do wyrażania grzecznych próśb
Seien Sie so nett und geben Sie mir das Buch, bitte.
Niech Pan (Pani/Państwo) będzie tak miły i da mi tę książkę.
- do wyrażenia poleceń zawartych w różnego rodzaju przepisach, instrukcjach obsługi
Man trinke den Syrup dreimal täglich nach dem Essen.
Pić syrop trzy razy dziennie po jedzeniu.
Konjunktiv Perfekt
Tryb przypuszczający czasu przeszłego Perfekt tworzy się w następujący sposób:
Czasowniki posiłkowe haben i sein stoją w formie Konjunktiv Präsens, tzn. er habe lub er sei.
habe/sei + Partizip II
Er sei nach Amerika gefahren.
Konjunktiv Futur I
Tryb przypuszczający czasu przyszłego Futur I tworzymy w następujący sposób:
Czasownik posiłkowy werden stoi w formie trybu przypuszczającego Konjunktiv Präsens
werde + bezokolicznik
Er werde nach Amerika fahren.
⇒ Mowa zależna - Indirekte Rede
- Mowa zależna w języku niemieckim służy do przekazywania cudzych wypowiedzi z zaznaczeniem, że my z cudzym zdaniem nie utożsamiamy się, ale mamy do niego pewien dystans. Tłumacząc niemieckie zdania w mowie zależnej na język polski używamy słów: ponoć, prawdopodobnie, rzekomo.
Jeżeli nie chcemy akcentować naszego dystansu do powtarzanej wypowiedzi innej osoby, stosujemy mowę niezależną - Direkte Rede.
- Mowa niezależna w pisowni zaznaczana jest cudzysłowem, czasowniki zaś stoją w trybie oznajmującym - Indikativ.
- Mowa zależna - Indirekte Rede - wprowadzana jest spójnikiem dass lub w przypadku pytań słowami ob, wann, wo i innymi zaimkami pytającymi. W zdaniach wprowadzonych wyżej wymienionymi słowami orzeczenie stoi na końcu.
- Zdania w mowie zależnej mogą być też wprowadzane bezspójnikowo, to znaczy, że bezpośrednio po przecinku stoi orzeczenie.
- Podczas zamiany zdań w mowie niezależnej na mowę zależną należy bezwzględnie zwracać uwagę na konieczne niekiedy zamiany zaimków (zamiana mowy niezależnej na zależną powoduje często zmianę podmiotu zdania).
Zamiana mowy niezależnej na zależną
mowa niezależna:
1. Gestern hat er gesagt: „Ich bin krank” On wczoraj powiedział: „Jestem chory”
2. Gestern hat er gesagt: „Ich war krank” On wczoraj powiedział: „Byłem chory”
3. Gestern hat er gesagt: „Ich werde krank sein” On wczoraj powiedział: „Będę chory“
Wszytkie te zdania wyglądają bardzo podobnie, różnią się jednak relacją czasową pomiędzy momentem przekazywania wypowiedzi a samą wypowiedzią.
Zdanie 1. Był chory wtedy, kiedy mówił.
Zdanie 2. Był chory wcześniej, niż o tym mówił.
Zdanie 3. Przewidywał dopiero chorobę.
Z tego przykładu widać, że istotną rzeczą jest czas, w którym stoi czasownik w cudzysłowie, gdyż to on określa, czy czynność, o której mówimy, jest dla mówiącego teraźniejszością, przeszłością, czy też przyszłością.
| czasownik w cudzysłowie stoi w: | czasownik w mowie zależnej stoi w: |
|---|---|
| czasie Präsens | Konjunktiv Präsens Konjunktiv Präteritum Konditional I |
| którymkolwiek czasie przeszłym | Konjunktiv Perfekt Konjunktiv Plusquamperfekt |
| czasie przyszłym | Konjunktiv Futur I Konditional I |
| trybie rozkazującym | czasowniki modalne sollen (dla rozkazu i polecenia) mÖgen (dla uprzejmej prośby) (czasowniki te stoją w Konjunktiv Präsens) |
Czasownik stoi w czasie Präsens
Mowa niezależna:
Sie sagen: „Wir machen das”.
Zamieniamy czasownik na Konjunktiv Präsens, pamiętając o zmianie zaimka osobowego:
Sie sagen, dass sie das machen.
Forma trybu przypuszczającego Konjunktiv Präsens pokrywa się z formą trybu oznajmującego. Musimy wykorzystać drugą możliwość i zastosować formę Konjunktiv Präteritum.
Sie sagen, dass sie das machten.
Ponieważ czasownik machen jest czasownikiem słabym, forma trybu przypuszczającego czasu Präteritum pokrywa się z formą trybu oznajmującego czasu Präteritum, co uniemożliwia jednoznaczne rozumienie zdania. W tej sytuacji musimy skorzystać z trzeciej możliwości - Konditional I
Sie sagen, dass sie das machen wÜrden.
Jest to ostatecznie poprawne zdanie.
Czasownik stoi w czasie przeszłym
Mowa niezależna
Sie sagen: „Wir haben das gemacht”.
Zamieniamy czasownik na Konjunktiv Perfekt, pamiętając o zmianie zaimka osobowego:
Sie sagen, dass sie das gemacht haben.
W tym przypadku forma czasownika posiłkowego pokrywa się z formą w trybie oznajmującym. Wykorzystujemy drugą możliwość: stosujemy Konjunktiv Plusquamperfekt
Sie sagen, dass sie das gemacht hätten.
Jest to ostatecznie poprawne zdanie.
Czasownik stoi w czasie Futur I
Mowa niezależna:
Sie sagen: „Wir werden das machen”.
Zamieniamy czasownik na Konjunktiv Futur I, pamiętając o zmianie zaimka osobowego:
Sie sagen, dass sie das machen werden.
Forma czasownika posiłkowego pokrywa się z formą w trybie oznajmującym. Wykorzystujemy drugą możliwość: stosujemy Konditional I
Sie sagen, dass sie das machen wÜrden.
Jest to ostatecznie poprawne zdanie.
Czasownik stoi w trybie rozkazującym
Mowa niezależna
Sie sagen zu Peter: „Mach das!”
Sie sagen, dass Peter das machen solle.
Pytania w mowie zależnej:
Anna fragt: „Gehst du mit mir ins Kino?”
Anna fragt, ob ich mit ihr ins Kino ginge.
Der Mann hat gefragt: „Wo ist die Schule?“
Der Mann hat gefragt, wo die Schule sei.
Er hat ihr die Frage gestellt: Wie alt ist Anna?“
Er hat ihr die Frage gestellt, wie alt Anna sei.
Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by Wydawnictwo GREG
Autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A Sabak, D. Stopka, A Szostak, D. Pietrzyk, A. Popławska, E. Seweryn, M. Zagnińska, J. Paciorek, E. Lis, M. D. Wyrwińska, A Jaszczuk, A Barszcz, A. Żmuda, K. Stypinska, A Radek, J. Fuerst, C. Hadam, I. Kubowia-Bień, M. Dubiel, J. Pabian, M. Lewcun, B. Matoga, A. Nawrot, S. Jaszczuk, A Krzyżek, J. Zastawny, K. Surówka, E. Nowak, P. Czerwiński, G. Matachowska, B. Więsek, Z. Daszczyńska, R. Całka
Zgodnie z regulaminem serwisu www.opracowania.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora jest niedozwolone.
Ciekawostki (0)
Zabłyśnij i pokaż wszystkim, że znasz interesujący szczegół, ciekawy fakt dotyczący tego tematu.